استرنبرجیا یا جام زرین یکی از بهترین گیاهانی است که پیاز دارند و در پاییز گل می دهند و دارای هشت گونه ی شناخته شده است.
با اینکه تعداد گونه های آن کم است اما همین تعداد اندک بسیار گسترش یافته اند و از جنوب غربی اروپا تا جنوب غربی آسیا گسترده اند.
گل :
گل ها اغلب به صورت منفرد هستند و حدود ۴ سانتی متر قطر دارند.
هر پیاز دو تا سه گل ایجاد می کند.
بیشتر گل های این گیاه رنگی زرد روشن دارند اما یگ گونه از این گیاه وجود دارد که گل هایی سفید دارد
انواع گونه های جام زرین بومی ایران :
جام زرین کوروش Sternbergia clusiana
این گونه با ارتفاع ۸ سانتی متر و گلهای بزرگ به رنگ زرد طلایی در فصل پاییز ظاهر میگردد.
لوله گل در این گونه به طول ۴ تا ۷ سانتی متر و لبه های آزاد آن به طول ۴ تا ۶ سانتی متر و بعضی مواقع بلند تر میباشد.
جام زرین پاییزه Sternbergia lutea
این گونه به دلیل دارا بودن گل هایی تا حدودی کوچکتر از گونه قبلی و به رنگ زرد خالص واقع بر روی یک ساقه گل که تا بالای سطح خاک رشد نموده از گونه قبلی متمایز هست.
ارتفاع این گونه به تقریب ۱۰ سانتی متر میباشد. کپسول بذر این گونه همانند گونه قبل در فصل بهار سال بعد ظاهر می شود.
جام زرین گلستانی Sternbergia fischeriana
برخلاف دو گونه قبل گل های این گونه در اواخر زمستان(اواخر بهمن و اوایل اسفندماه) ظاهر میگردد. پراکنش این گونه از گیلان تا گرگان میباشد.
نیازها:
به سرما مقاوم بوده ونیاز به آفتاب کامل دلرد. در خاک های قلیایی استقرار بهتری دارد.
باید به گیاه اجازه داد تا هب صورت توده ای رشد کند و تا زمانی که گلدهی آن کاهش نیافته است، نباید تقسیم شود.
در کشت گلدانی تا چند سال نباید گلدان تعویض شود، چون همانند بیشتر گیاهان تیره آماریلیس، در حالت گلدان پیچ شدن ریشه ها (ریشه گلدانی شدن) بهتر گل می دهند.
شرایط پرورش استرنبرجیا :
به سرما مقاوم بوده ونیاز به آفتاب کامل دلرد.
در خاک های قلیایی استقرار بهتری دارد.
باید به گیاه اجازه داد تا هب صورت توده ای رشد کند و تا زمانی که گلدهی آن کاهش نیافته است، نباید تقسیم شود.
در کشت گلدانی تا چند سال نباید گلدان تعویض شود.
خاک مورد نیاز استرنبرجیا :
خاک باید به خوبی زهکشی شده باشد بنابراین ممکن است شما نیاز به این داشته باشید که خاک را با ماسه یا شن برای کمک به زهکشی مخلوط کنید و همچنین خاک باید غنی از هوموس بوده و باید مرطوب بوده اما خیس نباشد.
نور مناسب استرنبرجیا :
جام زرین را باید در منطقه ای نگهداری کنید که نور کامل آفتاب به آن برسد.
آبیاری استرنبرجیا :
به آبیاری متوسط نیاز دارد. یادتان باشد که منظم آبیاری کنید و از آبیاری بیش از حد بپرهیزید.
کوددهی استرنبرجیا :
این گیاه به طور طبیعی در خاک های آهکی رشد می کند
بنابراین بسیاری از باغبانان با اضافه کردن مقدار اندکی آهک به خاک محل کاشت به منظور شیرین کردن خاک اسیدی پروسه ی کاشت گیاه را تکمیل می کنند.
می توانید برای محافظت از گیاه از یک مالچی که از شاخ و برگ گیاهان همیشه سبز باشد استفاده کنید.
کاشت در گلدان استرنبرجیا :
جام زرین برای کاشت در محیط های باز مناسب است و همچنین در گلدان هم میتواند نگهداری شود.
در صورت بلعیدن تمام قسمت های این گیاه سمی می باشد. زمستان فصل خواب برای این گیاه می باشد.
این گیاه پس از کاشت پیاز ها به صورت طبیعی گسترش پیدا می کند اما باید هر چند سال یکبار تعدادی پیاز به محل مورد نظر اضافه کرد.
چیزی که باعث زیبایی هرچه بیشتر این گل ها می شود این است که آن ها زمانی شکوفا می شوند که فضای سبز و باغ ها خالی از هرگونه رنگ است.
تکثیر استرنبرجیا :
بعد از ۵ تا ۶ سال، در زمان خفتگی در اواخر تابستان، توده ها را از خاک خارج کنید.
پاگیاه یا سوخ های اطراف سوخ اصلی را جدا نموده و آنها را در گلدان و در عمق ۵/۷ سانتی متری کشت کنید.
دو سال بعد که گیاهان شروع به گل دادن کردند، به زمین منتقل می شوند.
دانستن این که چه زمانی باید پیاز این گیاه را کاشت برای موفقیت کامل گیاه در رشد بسیار اهمیت دارد.
پیاز های این گیاه به طور کلی باید در اواخر تابستان در منطقه ای آفتابی که دارای خاکی با شرایط ذکر شده است کاشته شود.
در آب و هوای گرم پیاز ها باید در عمق ۲٫۵ سانتی متری قرار بگیرند ولی در مناطق سردسیر توصیه می شود که پیاز ها در حدود عمق ۱۰ تا ۱۲٫۵ سانتی متری قرار بگیرند.
گلدهی:
گل ها در پاییز و پیش از برگ ها ظاهر می شوند.
منبع: ساعدنیوز | https://saednews.com