گیاه کنوملس ژاپنی (نگهداری + پرورش)

کنوملس ژاپونی گونه از درختچه های زینتی است که با نام “به ژاپنی” شهرت دارند. این گونه از جنس Chaenomeles در خانواده Rosaceae بومی ژاپن و چین و کره میباشد.

این گونه درختچه برگ ریز است و معمولا کوتاه تر از گونه C. speciosa است و تنها در حدود 1 متر در ارتفاع رشد میکند.

میوه آن در ژاپن 草 木瓜) Kusa boke) نامیده می شود .این میوه شبیه سیب کوچک به رنگ طلایی و زرد است و حاوی دانه های قرمز و قهوه ای می باشد. میوه های به ژاپنی خوراکی هستند اما بیشتر برای ساخت ژله و پای استفاده میشود تا مصرف خام.

گل های رنگارنگ آن در بهار از مارس تا می (اواسط اسفند تا اواخر اردیبهشت) در رنگ های قرمز، سفید، صورتی یا ترکیبی از آن ها با قطر حدود 1.5 اینچ نمایان میشود.

به ژاپنی برای پرورش به صورت بونسای نیز بسیار محبوب است

برگهای این درختچه خزان کننده بیضی شکل و کمی دندانه دار میباشد. یک واریته از این گونه برنگ سفید و واریته دیگری از آن برنگ صورتی کمرنگ وجود دارد.

سرعت رشد این گیاه متوسط تا کند است

این درختچه نیمه همیشه سبز دارای شاخه های گاهی خاردار ، جوانه های کوچک با حدود 2 فلس خارجی با برگهایی با دمبرگ کوتاه با بافت محکم است که قبل یا بعد از گل ها ظاهر میشوند.

گاهی در قسمتی مذکر ( گلها فقط نر ) لوبهای کاسه گل 5 تائی کامل یا دندانه اره ای ریز ، با گلبرگهای 5 تائی ، بزرگ، و پرچم های 20 تائی یا بیشتر ، خامه های 5 تائی در قاعده پیوسته و تخمدان 5 حجره ایی که هر حجره دارای تخمک های بسیار است مشاهده میشود

این گیاه نیازمند آفتاب کامل است هرچند سایه خیلی کم را تحمل میکند. ترجیهاً در خاک حاصلخیز با PH کم و در کنار دیوار کاشته شود.

چون گلها در روی شاخه های قدیمی ظاهر می گردند برای حصول گل آوری کامل در بهار ، گیاه را در فصل زمستان یا اوائل بهار هرس تند می نمایند.

کاربرد در فضای سبز: این گیاه بطور تک بوته ای یا بصورت توده ای در باندهای خیابانها ، میادین ، پارکها و باغها کاشته می شود ، گاهی این درختچه را با یاس زرد توما ( از لحاظ ترکیب رنگ ) جهت زیبایی می کارند .

پیوند به زینتی روی درخت به معمولی، به خوبی صورت می گیرد.

تکثیر آن بوسیله قلمه در ماههای خرداد ، تیر و بعضاً در شهریور ماه و همچنین با خوابانیدن شاخه و جدا کردن بوته ها یا کاشت بذر در صورتیکه بخواهند واریته جدیدی بدست آورند انجام میشود

نیازها:

اقلیم:

برای مناطق حارّه مناسب نیست.بهترین نشو و نما را در مناطقِ خنک تا سرد دارد.

میزان نور و دما:

حداقل نصف روز آفتاب برایش لازم است،ولی آفتاب تمام روز را ترجیح می دهد.در برابر هوای آزاد و باد مقاوم است.

خاک:

خاک با زهکشی خوب را ترجیح می دهد،اما خاکهای سنگین را هم بهتر از بسیاری از گیاهان تحمل می کند.

طرز کاشت و پرورش:

تکثیر:

از طریق قلمه های نیمه خشبی برگرفته در اواخر تابستان و پاییز با قلمه های خشبیِ قسمت های چوبی شده ی در حال خواب زمستانی که در زمستان جدا می شود امکان پذیر است.

آبیاری:

بوته ی نورُسته به آبیاری منظم نیاز دارد،اما درختچه ی جاافتاده با محیط سازگار می شود و می تواند خشکی را تحمل کند و اگر گاه به گاه،مخصوصاً مواقعی که هوا داغ و خشک است،آن را آبیاری عمیق کنید مسلماً رشد بهتری خواهد داشت.

کوددهی:

کوددهی ضروری نیست،اما در اوایل بهار و در همان هنگام که رشد جدید از سر گرفته می شود می توان غذای کامل گیاهی به کاربرد.

مشکلات:

هیچ آفت یا بیماری خاصی ندارد،اما میوه های آن مستعد حمله ی حشراتی به نام مگس میوه است و بهتر است که میوه های نرسیده ی آلوده را جدا کنید و دور بریزید تا مجبور به سمپاشی نشوید.

گل دهی:

فصل:بهترین زمان گل دهی از اواسط تا اواخر زمستان و در نواحی خنک تر تا اوایل بهار است.