نحوه پرورش گل آکالیف
جالب است بدانید که گیاه آکالیف از دسته گیاهان جنوب آسیا محسوب می شود که دارای برگ هایی سبز و درشت و بیضی شکل است. همچنین شاتون های این گیاه بلند و قرمز رنگ هستند که شباهت فراوانی نیز با دم روباه دارند. بهتر است بدانید که گیاه آکالیف در تمام طول سال گل خواهد داد و در فصول تابستان و بهار میزان گلدهی آن به شدت افزایش پیدا خواهد کرد. توجه داشته باشید که نگهداری گیاه آکالیف در محیط خانه کار بسیار سختی به نظر می رسد و منجر به ریزش اغلب برگ های آن خواهد شد به همین خاطر نمی توان برای مدت طولانی این گیاه را در محیط خانه نگهداری کرد. این گیاه دارای گل های پرز مانندی است که شما می توانید آن ها را به رنگ های مختلف سبز،سفید و قرمز مشاهده نمایید.
مشخصات:
اسم علمی گیاه آکالیف Acalyph hispida و از خانواده Euphorbiacea می باشد . آکالیف بومی جنوب آسیا و گیاهی است با برگ های سبز درشت متناوب، با لبه مضرس که بیضی شکل، نوک تیز و کرکی نیز می باشد. شاتون های این گیاه بلند و قرمز رنگ شبیه دم روباه است. آکالیف در تمام مدت سال گل می کند، منتهی در بهار و تابستان گل آن بیشتر است .نگه داری آکالیف در منزل مشکل به نظر می رسد و اغلب
برگهای آن می ریزد بنابراین برای مدت طولانی نمی توان آن را در منزل نگاه داشت. معمولا باید جوانه انتهایی ساقه گیاهان مسن را هرس کرد تا شاخه های جانبی شروع به رشد نمایند.
مراقبت:
این گیاه به نور متوسط، هوای گرم، خاک مرطوب، رطوبت هوای متوسط، در حدود 70-50 درصد و خاک قلیایی نیاز دارد.
کود: کود مورد نیاز این گیاه به میزان 2 گرم در لیترهر دو هفته یک بار و از اسفند تا شهریور ماه بکار برد. این گیاه خیلی پر ریشه است و نیاز زیادی به کود ازته دارد. باید در سال دو مرتبه گلدان آن را تعویض کرد.
در غیر این صورت ریشه گلدان را پر می کند و برگها زرد می شوند.
خاک: سه قسمت خاک برگ، یک قسمت تورب دو قسمت ماسه و یک قسمت کود پوسیده دامی، خاک مطلوب گیاه آکالیف است.
ازدیاد: آکالیف به سرعت بلند شده و پس از مدتی شکل نامناسب و آشفته ای به خود می گیرد. برای به دست آوردن گیاهی متراکم و متعادل می توانید آن را تکثیر کنید. بهترین زمان گلدهی گیاه از اوایل تا اواخر بهار است که در این زمان می توانید عمل تکثیر را انجام داد. ابتدا قلمه های انتهایی ساقه را به طول 10-8 سانتیمتر و یا ساقه های تازه روییده شده جانبی را همراه با پاشنه جدا کنید یعنی قسمتی از ساقه اصلی به ساقه جانبی متصل باشد. سپس قلمه ها را در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و هر یک را در گلدانی با قطر دهانه 9 سانتیمتر حاوی کمپوست بذر و قلمه بکارید. آنها را در شرایط دارای نور کافی و دور از تابش مستقیم خورشید نگهداری کنید و گلدانها را با کیسه های پلاستیکی شفاف بپوشانید. خاک گلدان فقط در ابتدای عمل خیس می شود و خیس کردن دوباره آن طی زمان ریشه دهی لازم نمی باشد. قلمه ها را در دمای 22-20 درجه سانتیگراد نگاه دارید و پس از ریشه دهی آنها را به گلدانهای با قطر دهانه حدودا 13 سانتیمتر ، حاوی کمپوست گلدانی معمولی بکارید.
اقلیم:
این گیاه فقط برای پرورش در نواحی گرم بدون یخبندان مناسب است و بهترین رشد را در نواحی حارّه و نیمه حارّه خواهد داشت.
میزان نور و دما:
برای داشتن بهترین رنگ در شاخ و برگش نیازمند آفتاب کامل است ولی سایه را هم تا حدودی تحمل می کند.اگرچه برای در امان ماندن از بادهای شدید به سایبان نیاز دارد،اما در باغ های مناطق ساحلی که مستقیماً در معرض بادهای شور نیست،نشو و نمای خوبی خواهد داشت.
خاک:
به زهکشی خوب و خاکِ تقویت شده با مواد آلی نیاز دارد.در برابر مالچ های آلی نیز واکنش خوبی نشان می دهد.
طرز کاشت و پرورش:
تکثیر:
قلمه های نُک شاخه ها که از اواخر بهار تا پاییز گرفته می شوند به سرعت ریشه می زنند.
آبیاری:
در طول ماههای گرم تر به آبیاری منظم و عمیق نیاز دارد.
کوددهی:
اوایل بهار و اواسط تابستان آرد استخوان یا غذای کامل گیاه به خاک بیفزایید.
مشکلات:
مشکلی از لحاظ آفت یا بیماری خاص ندارد.
گل دهی:
فصل:گلهای قرمزِ خوشه ای منگوله مانند یا دُم گربه ایِ گیاه آتشین در طول تابستان و پاییز شکوفا می شوند.البته این گلها بر رنگ و روی زیبای بوته ها تأثیر چندانی ندارند.
هرس(پیرایش):
به طور کلی:هرس،فقط برای حفظ شکل و شمایل خاص،لازم است و،اگر لازم باشد،می توان در اوایل بهار انجام داد.
گونه یA.Hidpida. این گونه بومی اقیانوسیه میباشد
منبع: ساعدنیوز | https://saednews.com