گیاه نعناع (نگهداری + پرورش)

نعناع گیاهی چند ساله است که طول بوته آن ممکن است به ۹۰ سانتی متر هم برسد. برگ و ساقه نعناع دارای اسانس معطر می باشد. اسانس نعناع موارد استعمال زیادی دارد. از آن در تهیه غذا، نوشیدنی ها، آدامس، شربت های مختلف، انواع شیرینی ها، سس های مختلف و مخصوصاً داروها استفاده می شود. در ایران نعناع تازه را به صورت سبزی خوردن به مصرف می رسانند. گاهی آن را خشک کرده و در غذاهای مختلف از آن استفاده می کنند. از برگ و ساقه آن عرق نعناع تهیه می کنند که استفاده طبی دارد. همچنین از برگ نعناع استفاده دارویی می شود. دم کرده برگ آن به عنوان داروی مدر، معرق، ضد تشنج، مهیج قلب و ضد گاستریت استفاده می شود. گاهی برگ نعناع به عنوان داروی صفرا آور و فعال کننده کبد مورد مصرف قرار می گیرد.

نعناع را به وسیله تقسیم بوته و یا از طریق قلمه سبز و قلمه ریشه تکثیر می کنند. بوته های تقسیم شده آن به فاصله ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر از یکدیگر کاشته می شوند. بعد از ۴ تا ۵ سال تمام زمین های مزرعه پوشانده می شود. لذا بعد از این مدت بوته ها از زمین خارج شده، بعد از تقسیم بوته دو مرتبه در محلی دیگر به کشت آن اقدام می شود. این گیاه از طریق بذر قابل تکثیر است، ولی اکثراً بذور آن سبز نمی شوند و گیاهان تولید شده شبیه پایه مادری نیستند. فرانسوی ها توانسته اند از نعناع بذر تهیه کنند و به وسیله بذر، آن را تکثیر نمایند.

.