گیاه گلوکسینیا (نگهداری + پرورش)

گلدهی:

با کشت بذر، پس از ۸-۶ ماه به گل می رود که در شرایط مطلوب از نظر نور، رطوبت و دما، می توان این مدت را به ۴ ماه کاهش داد. اگر بذر کاری در پاییز انجام شود، به طور معمول در بهار و تابستان گل می دهد. اگر ژوخه های ساقه ای در اوایل بهمن کشت شوند در بهار گل می دهد و اگر در اوایل بهار کشت شود، گیاهان در طول تابستان به گل خواهند رفت. از آنجا که گل در محور برگ ها تشکیل می شود، هر عاملی که تشکیل برگ را افزایش دهد باعث افزایش گلدهی نیز می شود. فتوپریود اثری روی گلدهی ندارد و سرعت رشد توسط شدت نور و دوره روشنایی به همراه دمای مناسب کنترل می شود.

دما:

نیاز به دمای بالا داشته در دمای کمتر از ۱۵ رشد آن به طور کلی متوقف می شود. در این دما نور مصنوعی، گلدهی را پیش می اندازد که موضوع حرارت و نور در اینجا ارتباطی با مسئله طول مدت روز نداشته و مربوط به ساخت مواد غذایی است. گیاه دماهای بالاتر از ۲۹ را تحمل می کند. بیشترین رشد در دمای ۲۵ بدست می آید. در دمای ۱۶، رشد کند شده و در ۱۰ گیاه از بین می رود. کاهش دما از ۲۵ به ۲۰ باعث افزایش تعداد گل، انشعاب گیاه و اندازه برگ می شود.

نور:

بذرهای سبز شده این گیاه نور مستقیم آفتاب را نمی پسندند و باید در سایه قرار گیرند. نور مصنوعی از زمان سبز شدن بذر تا گلدهی تأثیر محسوسی بر محصول خواهد داشت که باید پس از غروب آفتاب به مدت ۴ تا ۵ ساعت به گلدان ها نور مصنوعی تاباند که می توان از لامپ های ۱۰۰ واتی التهابی یا لامپ های معمولی فلوئورسنت سفید و خنک استفاده کرد. حداکثر نور مورد نیاز آن ۲۵۰۰ شمع است. در محیط کنترل شده از نظر نور و دما و رطوبت، محصولی با کیفیت بالا می توان پرورش داد. ولی با توجه به درشتی گیاه، این موضوع مقرون به صرفه نیست. نور زیادگلدهی را کاهش می دهد. نور با شدت ۳۵۰۰ شمع یا بیشتر کیفیت گیاه را کاهش داده باعث ایجاد لکه های قهوه ای و برگ های سخت، زرد و لکه دار می شود. در صورت وجود نور و دمای کافی، دیگر نیازی به نور های مکمل نیست و اگر دمای شبانه به ۱۶ برسد برای جلوگیری از تأخیر در گلدهی، نور تکمیلی مفید است.

آبیاری:

نیاز آبی این گیاه بالا است و در مراحل اولیه رشد، تنظیم دو عامل آبیاری و نور از اهمیت ویژه ای برخوردار است. باید دقت کرد که آب در طوقه گیاه به ویژه در طول شب باقی نماند چون باعث پوسیدگی می شود. خاک را باید همیشه مرطوب نگه داشت ولی از آبیاری بیش از حد باید خودداری کرد. خشکی بیش از حد ممکن است تشکیل جوانه گل زودرس را افزایش دهد. ریختن اب روی برگ آسیبی به برگ ها نمی رساند مگر اینکه دمای آن کمتر از ۱۰ باشد. در این حالت آسیب دیدگی به صورت حلقه هایی به رنگ سفید مایل به زرد و یا لکه هایی روی برگ ظاهر می شود. برای رفع این مشکل می توان پیش از آبیاری آب را گرم کرد.

خاک:

خاک با PHکمی اسیدی (۶-۵/۵ = PH) برای آن مناسب است. آمیخته خاکی مناسب برای این گیاه شامل دو قسمت خاک معمولی، یک قسمت ماسه، یک قسمت کود دامی پوسیده و یک قسمت پیت نرم است. گیاهان جوان گلوکسینیا، به سرعت رشد می کنند و باید به طور مرتب با یک برنامه کودی مناسب تغذیه شوند. چنین برنامه ای از طریق محلول پاشی با یک کود کامل حاوی نیتروژن، فسفر، پتاسیم و ریز مغذی ها انجام می شود. در این مرحله گیاه به کود پاشی عکس العمل شدید نشان می دهد و برگ ها درشت و سبز تیره می شوند. محلول غذایی نباید در طوقه گیاهان باقی بماند، در این صورت باعث سوختگی برگ ها می شود. خاک می تواند اندازه گیاه و تعداد روزهای لازم تا گلدهی را تحت تأثیر قرار دهد که PHو ظرفیت نگهداری آب خاک می تواند مؤثر باشد. ظرفیت نگهداری آب بالا باعث ایجاد گیاهانی با اندازه بزرگ می شود و عکس آن نیز می تواند صادق باشد.

افزایش:

از طریق کشت بذر، تقسیم ساقه ژوخه ای، قلمه انتهایی ساقه و قلمه برگ قابل افزایش است که روش تجاری آن استفاده از بذر است. بذر آن در مهر و آبان و یا دیرتر کشت می شود . در این صورت در بهار و تابستان محصول به گل می نشیند. بذر گلوکسینا بسیار ریز است و در خاک نرم باید کشت می شود و در صورت امکان آبیاری آن از قسمت پایین گلدان انجام شود. بذرها برای تندش نیاز به نور دارند و روی آنها نباید پوشانده شود. از طریق مه پاشی رطوبت کافی برای آنها باید فراهم شود.منبع: سایت باغ شیشه ای