گیاه اریکا (نگهداری + پرورش)

نخل اریکا یا نخل پروانه (Areca Palm or Butterfly Palm) یکی از گیاهان بومی مناطق گرمسیر ماداگاسکار و از خانواده اریکاسه می باشد.سه گیاه نخل اریکا، نخل شامادورا و نخل کنتیا هر سه از یک خانواده اند و شباهت بسیاری دارند اما تفاوت آن ها برای علاقمندان آشکار است، نخل اریکا برگ ها ی متراکم تر و روبه بالایی دارد اما دوتای دیگر عریض تر هستند و برگ هایشان باز تر از اریکا می باشد. ضمن اینکه برگ های اریکا و شامادورا ظریف تر و نازک تر از نخل کنتیا می باشد. نخل اریکا نسبت به دو گیاه دیگر نگهداری سخت تری دارد اما با این حال گیاهی بسیار سازگار با محیط آپارتمان ها و دفاتر کار است.

این گیاه برای رشد به فضایی روشن، دمای هوای نسبتا گرم و آبیاری نسبتاً بالا احتیاج دارد. اریکا رشد بسیار خوبی در شرایط معمول دارد و بسیار سازگار با محیط بیرون یا داخل آپارتمان می باشد. این گیاه یکی از بهترین تصفیه کننده های هوا میباشد چرا که تولوئن و هیدروکربن های مضر را از هوا تصفیه میکند همچنین این گیاه در روز بیش از ۱ لیتر آب از برگهای خود تبخیر میکند که باعث مرطوب شدن هوا می شود.

نخل اریکا چندین ساقه دارد که از ۱۰۰-۸۰ عدد پوسته تشکیل شده اند. به بیان دیگر این پوسته ها بر روی هم قرار گرفته اند و ساقه گیاه را شکل داده اند. ساقه گل در گیاهان بالغ و در شرایط مساعد آب و هوایی از زیر پوسته ساقه های اصلی بیرون می آید. ساقه گل زرد – سبز است و میوه هایی زرد به قطر ۲ سانتیمتر تولید می کند.

نخل اریکا پالم یک گونه گیاهی برای داخل خانه است که معمولا در خانه هایی با رطوبت بالا نگهداری می شود. ظاهر این نخل شبیه به چرم می باشد و همچنین ترجیح می دهد که در محیط های مرطوب و گرم قرار بگیرد که همین امر باعث شده به یک گیاه محبوب خانگی تبدیل شود.

نخل اریکا پالم نسبتا کمی هم گران است و بیشتر افراد، انواع کوچک آن را خریداری می کنند. نخل اریکا پالم تقریبا بین 15 تا 25 سانتی متر رشد می کند و در دوران بلوغ به رشد 1.5 متر الی 3.5 متر می رسد و همچنین می تواند تا حدود 10 سال به رشدش ادامه دهد. چند وقت یکبار نیز باید شاخ و برگ اضافی آن را ببرید تا آسیب وارد نشود.

شکل ظاهری نخل اریکا

اریکا پای یک نخل نقره ای _ سبز است که دارای برگ و ساقه های چرمی می باشد. این برگ ها و ساقه ها می توانند ضخیم شده و به تعداد انبوه برسند. این دسته های برگ هر کدام حدود 6 الی 8 عدد برگ دارند که رو به بالا منحنی شده اند و شکل پروانه ای به خود گرفته اند.

برگ های این گیاه حدود 90 تا 110 عدد کاسبرگ دارد که شکل هفت دارند. هرچقدر که این گیاه بالغ تر باشد، بیشتر به پالم بامبو شبیه می شود.

نام های مختلفی برای این گیاه مثل گیاه پروانه ای، پالم بامبو، نیشکر طلایی یا پالم ساده وجود دارد.

آب دادن

اریکا پالم را باید تا جایی آب داد که خاک آن مرطوب باشد اما نباید خاک آن در آب غوطه ور شود. بهتر است که میزان آب دادن را آزمون و خطا کنید. روزانه گیاه خود را بررسی کنید تا بیش از حد خشک نشود.

مراقب باشید که خاک مرطوب باشد، نه این که بیش از حد آب در آن جمع شود و در طول ماه های خنک تر زمستان باید اجازه دهید که بین هربار آب دادن، خاک خشک شود.

اریکا پالم در گلدان هایی بهتر رشد می کنند که خودشان رطوبت دارند و می توانند خاک را مرطوب نگه دارند و نیاز اریکا پالم را برطرف کنند.

نیازها:

اقلیم :

برای مناطق حارّه و سرزمین های داغ و لم یزرع و خشک و مناطق ساحلی مرطوب مناسب نیست.بهترین نشو و نما را در نواحی سردِ کم رطوبت دارد.

میزان نور و دما :

آفتاب کامل می طلبد و گردش هوا در اطراف آن باید خوب باشد.بوته های خَلَنگ را به تعداد زیاد در جایی کوچک نَکارید،زیرا در اطراف بوته ها فضای مرطوب ایجاد می شود.

خاک:

باید خوب زهکشی شده باشد.برای حفظ مقداری رطوبت در دوره های خشکی با مواد آلی فراوان تقویت گردد.فراهم کردن این شرایط برای نیل به موفقیت بسیارمشکل می نماید.پاشیدن شن و ماسه در سطح خاک به حفظ رطوبت خاک کمک خواهد کرد بدون آنکه رطوبت اضافی در اطراف بوته ها ایجاد شود.

طرز کاشت و پرورش:

تکثیر:

از طریق قلمه های نُک نرمِ شاخه های نیمه خشبیِ برداشتی در پاییز و ابتدای زمستان تکثیر می شود.

آبیاری :

در هوای داغ به آبیاری عمیق و منظم نیاز دارد،ولی خاک آن نباید هرگز خیس و خمیری بشود.

کوددهی :

خیلی کَم کود می طلبد یا هیچ کودی مورد نیازش نیست.اگر خاک باغچه خیلی ضعیف است باید مقدار کمی کود از نوع آرد استخوان یا از نوع غذای کاملِ آزالیا و کاملیا در اوایل بهار به خاک باغچه افزوده شود.

مشکلات:

در خاک های سنگین با رطوبت بیش از اندازه،براثر گندیدگی ریشه،به سرعت از بین خواهد رفت.در مناطق پُررطوبت با باران های تابستانی،بوته ها محتملاً به سرعت و به طور کامل خواهند مُرد.

گل دهی:

فصل: بسته به گونه ی منتخب،فصل گل دهی آنها فرق می کند.اغلب گونه ها از اواخر زمستان تا آخر بهار مرتب گل می دهند، اما گونه های دیگری در پاییز گلهای خود را به نمایش می گذارند.