گل شرابی (نگهداری + پرورش)

« راهنما و دانستنی‌ها »

نحوه پرورش و نگهداری گل شرابی

گل شرابی گونه ای از جنس Calycanthus در خانواده Calycanthaceae بومی جنگل های مرطوب جنوب شرقی ایالات متحده است. محدوده گسترش آن ویرجینیا، از جنوب تا فلوریدا و از غرب تا می سی سی پی است. این گیاه هم اکنون به عنوان گیاه چشم انداز و فضای سبز در اروپا مورد استفاده زیادی قرار میگیرد.

اسامی زیاد این گیاه در دنیا بیشتر اشاره به خواص معطر برگهای آن، پوست درخت ، شاخه های کوچک و ریشه آن دارد.

نام علمی گل شرابی به علت پتالوئید بودن کاسبرگها و شباهت انها به گلبرگ از دو واژه یونانی kaylx به معنای کاسه و Anthos به معنای گل مشتق شده است. گل های آن سرخ جگری و پرپر می باشد. عطر آن شبیه بوی شراب است و چوب آن نیز دارای عطر مطبوعی است.

این درختچه زیبا به آرامی رشد می کند و به صورت تپه ای تا 8 فوت (2.4 متر) میتواند ارتفاع بگیرد.

میوه های تولید شده توسط گل زیبا و غیر معمول این گیاه معطر میباشند. گل ها به رنگ قرمز زنگ زده تا قهوه ای با شکوفه به طول 1 تا 2 اینچی در طول فصل بهار ظاهر می شود و به طور متناوب پس از آن در طول تابستان نمایان است.

برگ ها مستطیلی 4 اینچی (10 سانتیمتر) طول و حدود 2 اینچ (5 سانتیمتر) عرض دارند و مخالف در امتداد طول ساقه قرار گرفته اند. آنها به رنگ سبز تیره و در قسمت پایین سبز روشن تر هستند که در پاییز به رنگ زرد روشن طلایی در می آیند.

شرایط ایده آل محیط برای رشد مطلوب گل شرابی عبارتست از:

نور: سایه متوسط ​​و روشن (نیم سایه)

رطوبت: خاک مرطوب را دوست دارد.آبیاری وقتی که خاک خشک شده است انجام شود.(این درختچه می تواند دوره های خشکسالی در صورت لزوم زنده بمانند)

دما: 5 تا 20 درجه سانتیگراد

خاک: خاک معمولی با PH متوسط

این گیاه بسیار مناسب جهت کاربرد در فضای سبز است و هیج آفت یا بیماری شایعی ندارد

نیازها

نیازبه محل آفتابی یل سایه-روشن و خاک عمیق،حاصلخیز و مرطوب ولی با زهکشی خوب دارد.نسبت به سرما مقاوم است و تا -۱۵ درجه سانتیگراد را تحمل میکند. هرس این درختچه گلدار باید بعد از پایان گلدهی صورت بگیرد به این ترتیب که شاخه های ضعیف و خشک شده را حذف میکنند ،محل برش باید از محل انشعاب از شاخه اصلی یا از محل جوانه ای که به سمت خارج است انجام شود.

برگ های آن تخم مرغی شکل تا بیضوی است و طول آن تا ۱۲ سانتیمتر هم می رسد. برگ می تواند نوک تیز یا نوک کند باشند و سطح فوقانی سبز تیره، سطح تحتانی سبز مایل به خاکستری یا سبز کم رنگ با کرک های انبوه است.
گل ها به عرض ۵ سانتیمتر به رنگ قرمز مایل به قهوه ای (زرشکی) است. عطر قوی گل ها را می توان رایحه ای ترکیبی از بوی آناناس و توت فرنگی و موز دانست. عطر گل ها عصر هنگام بیشتر است. گل دهی از اواسط بهار شروع می شود و در تابستان هم ادامه دارد. در ضمن برگ ها و ساقه ها نیز معطر هستند و با شکستن ساقه ها و یا خردشدن برگ ها، رایحه ای به مشام می رسد.

نیازمندی های محیطی

خاک:

در بیشتر خاک ها به خوبی رشد می کند. خاکی با بافت نه سنگین و نه سبک با زهکش خوب مناسب آن است.

آبیاری:

این گیاه خاک مرطوب را دوست دارد و به آبیاری در حد متوسط نیاز دارد. قبل از آبیاری دقت کنید که سطح رویی خاک تا عمق چند سانتیمتری خشک شده باشد.

نور:

برای گلدهی نیاز به نور کامل آفتاب دارد.

دما:

این گیاه خزان پذیر تا دمای منفی ۳۰ درجه را تحمل می کند.

تکثیر:

با تقسیم ریشه این گیاه می توان درختچه های جدید بدست آورد. با استفاده از قلمه چوب نرم و چوب سخت، می توان این گیاه را تکثیر کرد.

کاربرد

برای کاشت درر شیبهای مرطوب،کنار آبروها و میان چمنکاریهای درون پارکهای شهری و جنگلی و همچنین باغچه های منازل مناسب است.

ازدیاد

۱.کاشت بذر در بهار(بذور در خاک سبک در شاسی سرد ریشه دار می شوند)

۲.خوابانیدن شاخه در بهار

۳.گرفتن قلمه از شاخه های جوان در تابستان

.

منبع: ساعدنیوز | https://saednews.com

error: Alert: Content selection is disabled!!