گل بهمن (نگهداری + پرورش)

این گیاه دارای گل های کوچک و سفید رنگ به طول ۳ سانتی متر بوده که به صورت منفرد و واژگون روی ساقه هایی به ارتفاع ۲۰-۱۵ سانتی متر قرار دارند. گل ها از گلبرک نمای داخلی کوتاه سفید با کناره های سبز رنگ که به وسیله ۳ گلبرگ نمای کاملاً سفید بلنتر احاطه گردیده اند، تشکیل شده اند. این گل ها معطر هستند. برگ های این گیاه باریک، کشیده، و آبدار و به رنگ سبز متمایل به آبی به عرض ۲ سانتی متر و طول ۲۰ سانتی متر می باشد.

نام این گیاه ،برگرفته از کلمه یونانی بوده و علت محبوبیت آن ، گلهای سفید و زیبایی است که در زمستان جلوه خاصی به گیاه میبخشند. گالانتوس از گل های زمستانی بوده و گل های آن اواسط تا اواخر زمستان و نیز گاهی از اواخر زمستان تا اواسط بهار ظاهر می شوند. گالانتوس به سرما مقاوم بوده، خاک غنی و مرطوب را می پسندد و مکان های سایه آفتاب زیر درختان برگ ریز برای رشد این گیاه مناسب است و کاشت آن در چمن منظره دلپذیری را به وجود می آورد.

از گونه های مهم آن G. nivalis( گل برفی معمولی) است. ارتفاع آن حدود ۱۵ سانتی متر است و بسیار پررشد می باشد.

از دیگر ارقام این گونه می توان به Flore Pleno(گل برفی معمولی پرپر) اشاره کرد. این رقم دارای گلبرگ های داخلی بسیاری است که مجموعه سفیدی را تشکیل می دهد که دارای نوک های سبز رنگ هستند.

این رقم عقیم بوده و به سرعت با پاگیاه افزایش می یابد.

خواص دارویی گالانتوس :

این گل حاوی ماده ای فعال به نام گالانتامین بوده که برای درمان آلزایمر مفید است .زنان باردار نباید از این گیاه دارویی استفاده کنند زیرا خطرناک بوده و باعث سقط جنین خواهد شد.

شرایط پرورش گالانتوس :

خاک گالانتوس :

شنی، ماسه ای ، لومی مرطوب و خوب زهکشی شده .این گیاه در اکثر خاکها میروید از جمله خاکهای (اسیدی، خنثی ، قلیایی) زنگوله زمستانی در برابر خاک رس و صخره ای مقاوم است.

نورمورد نیاز گالانتوس :

آفتابی – نیمسایه .این گیاه به طور کلی سایه دوست بوده و در سایه و نیم سایه رشد بهتری خواهد داشت .

دمای مناسب گالانتوس :

دمای بین -۶ درجه تا ۱۲ درجه برای رشد این گیاه مناسب است.گالانتوس در برابر سرما مقاوم است و از بین نخواهد رفت.

آبیاری گالانتوس :

به آبیاری متوسط نیاز دارد

تکثیر گالانتوس :

۱- کاشت دانه : زمانی که دانه ها کاملا رسیده شدند اقدام کنید.

۲- تقسیم : زمانی که شاخ و برگ گیاه ازبین میروند ، اقدام کنید.

۳- کاشت پیاز : پیاز ها را در عمق ۳ سانتیمتری از خاک و به فاصله ۳ سانتیمتری از هم بکارید

هشدار : توجه داشته باشید در صورت بلع این گیاه به خصوص ( گل و پیاز ) آن دچار دل درد، اسهال و حال تهوع خواهید شد.

این گیاه دارای گل های کوچک و سفید رنگ به طول ۳ سانتی متر بوده که به صورت منفرد و واژگون روی ساقه هایی به ارتفاع ۲۰-۱۵ سانتی متر قرار دارند. گل ها از گلبرک نمای داخلی کوتاه سفید با کناره های سبز رنگ که به وسیله ۳ گلبرگ نمای کاملاً سفید بلنتر احاطه گردیده اند، تشکیل شده اند. این گل ها معطر هستند. برگ های این گیاه باریک، کشیده، و آبدار و به رنگ سبز متمایل به آبی به عرض ۲ سانتی متر و طول ۲۰ سانتی متر می باشد.

گیاه Galanthus nivalis ( زنگوله زمستانی )گیاهی چند ساله و علفی از خانواده Amaryllidaceae ( آماریلیداسه )بوده و بومی شمال اروپا و آمریکا میباشد .

این گیاه زینتی محبوب در اوایل قرن 16 به انگلستان معرفی شد.

نام این گیاه ،برگرفته از کلمه یونانی بوده و علت محبوبیت آن ، گلهای سفید و زیبایی است که در زمستان جلوه خاصی به گیاه میبخشند.

زیستگاه طبیعی زنگوله زمستانی : این گیاه به طور وحشی در جنگل ها ، مراتع، علفزارها و کنار رودخانه ها میروید و مناسب برای کاشت در باغها ، باغهای صخره ای و مرزبندی میباشد.

زنگوله زمستانی گیاهی علفی است که ارتفاعی بین 10 تا 50 سانتیمتر و گستردگی در حدود 10 سانتیمتر دارد، دارای سرعت رشد متوسطی بوده و 2 تا 5 سال زمان نیاز است تا به رشد نهایی خود برسد.

این گیاه به صورت انفرادی و از پیاز رشد میکند ، دارای برگهایی به رنگ سبز مایل به خاکستری میباشد .

بر روی ساقه بلند و باریک گیاه که از یک پیاز میروید ، گلهای سفید و زنگوله ای شکل ظاهر میشوند.

فصل شکوفایی گلها از فروردین تا آخر زمستان است.

گلها معطر بوده و عطری شبیه به عسل دارند ، دارای 6 تپال میباشند که 3 تا از آنها بیرونی و سفیدرنگ هستند و 3 تا داخلی و به رنگ سبز میباشند.

گلهای این گیاه 2.5 سانتیمتر طول دارند.

اواخر بهار این گیاه به خواب فرو میرود.

گیاه زنگوله زمستانی سایه دوست بوده و به راحتی زیر درختان برگریز جنگل رشد میکند.

این گیاه در برابر رفت و آمد گوزن ها مقاوم است .

گلدهی:

گالانتوس از گل های زمستانی بوده و گل های آن اواسط تا اواخر زمستان و نیز گاهی از اواخز زمستان تا اواسط بهار ظاهر می شوند.

نیاز ها:

گالانتوس به سرما مقاوم بوده، خاک غنی و مرطوب را می پسندد و مکان های سایه آفتاب زیر درختان برگ ریز برای رشد این گیاه مناسب است و کاشت آن در چمن منظره دلپذیری را به وجود می آورد.

افزایش:

افزایش این گیاه از طریق تقسیم توده های سوخ در فصل پاییز یعنی هنگام خواب گیاه انجام می شود. بدین نحو که پس از خارج نمودن سوخ ها از خاک، باید بی درنگ آنها را در زمینی که از پیش آماده شده

است به عمق ۱۰ و به فاصله ۱۰ سانتی متر از یکدیگر کشت کرد.

گونه های مهم

از گونه های مهم آن G. nivalis ( گل برفی معمولی) است. ارتفاع آن حدود ۱۵ سانتی متر است و بسیار پررشد می باشد.