پرورش گل مریم به شکل تجاری انجام می گیرد. این گل با نام لاتین tuberose شناخته می شود. ریشه این کلمه به tuberosa بر می گردد. این کلمه به معنای غده یا ورم می باشد. تکثیر گل مریم با این غده ها انجام می گیرد. این گیاه معطر و خوشبو با عصاره فوق العاده وارد بخش تجاری شده است.
هندی ها به مراتب بیشتر از سایر نقاط کره زمین با پرورش گل مریم آشنایی دارند. این گل زیبا در مراسم جشن و عزا و همین طور مراسمات مذهبی آن ها مورد توجه می باشد. در ایران نیز پرورش این گل با جنبه تجاری عجین شده و مورد توجه می باشد. این گل درکشورهای اروپایی نیز دیده می شود اما این کشورها وارد کننده گل مریم هستند. چون شرایط تکثیر و پرورش گل مریم در این کشورها وجود ندارد. این گل را نباید شب هنگام در اتاق خواب نگه داری کرد. برگ های آن از نظر شکلی شبیه به ذرت می باشند. میانه ساقه این گیاه محل مناسبی برای گل دهی است. این گل طولی حدود ۸۰ سانتی متر دارد. نصف بیشتر این ساقه دارای برگ های کوتاه بوده و در قسمت پایانی ساقه نیز تجمعی از گل های مریم نمایان می شود. این گل ها در نمونه اشکال ستاره ای یا گوشتی دیده می شوند.
گل مریم از نظر تعداد گاهی کم تراکم و گاهی متراکم می شود. اگر زمستان در منطقه کاشت با تاخیر همراه است، می توان غده های مریم را دیرتر در فصل بهار کاشت. در این صورت در ابتدای پاییز شاهد گلدهی گل مریم خواهیم بود. دمای ۱۶ تا ۱۸ درجه سانتی گراد در محیط گلخانه برای نگه داری گل مریم در فصل زمستان ضروری است. در چنین شرایطی بعد از گذشت ۸ هفته شاهد ثمردهی گل مریم خواهیم بود.
اصول کاشت و پرورش گل مریم
خاک
گل مریم برای پرورش به خاک مناسب با زهکشی عالی نیاز دارد و میزان اسیدیته خاک این گیاه باید بین ۶ تا ۷ باشد. برای پرورش گل مریم از نمونه خاک هایی با بافت سبک استفاده کنید. مخلوط شن می تواند زهکشی مناسبی را برای تکثیر گل مریم ایجاد کند. توجه داشته باشید که خاک های سنگین دارای شرایط مناسب برای پیاز گل مریم نیستند.
آبیاری
رطوبت لازم برای رشد گل مریم را همواره در نظر داشته باشید. زمانی که خاک خشک می شود، برگ ها به رنگ تیره دیده می شوند. ضمن اینکه گل ها شادابی چندانی ندارند. البته میزان آب دادن به گل مریم به شرایط مختلفی چون وضعیت بارش، نوع آب و هوا و خاک وابسته است. گل مریم به رطوبت حساسیت بالایی دارد. بنابراین از غرقابی کردن این گیاه بپرهیزید. در مناطق گرمسیر مانند خوزستان می توان آبیاری را در فصول گرم هر ۳ تا ۴ روز انجام داد. ضمن اینکه میزان آبیاری را در فصل زمستان و پاییز به هفته در میان یا هر ۱۵ روز موکول کرد.
دما
پرورش گل مریم مانند هر گیاه دیگری به شرایط خاصی نیاز دارد. ورم این گل از نظر سرما دچار ضعف است. بهترین کار این است که در فصل زمستان پیاز گل مریم را از خاک بیرون آورده و آن را در محلی گرم مانند انبار نگه داری نمایید. اگر دما در فضای اطراف شما در حد ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتی گراد می باشد، مطمئن باشید گزینه خوبی برای پرورش پیازهای مریم در اختیار دارید. چون این پیازها در این دما به بیشترین رشد خود می رسند. دمای مطلوب و مناسب برای کاشت گل مریم حدود ۱۵٫۵ تا ۲۹٫۵ درجه سانتی گراد است. توجه داشته باشید که حساسیت این گیاه نسبت به سرما باعث عدم تحمل دمای زیر ۱۰ درجه سانتی گراد می شود.
نور
رشد گل مریم مانند گل آفتابگردان به نور مستقیم نیاز دارد و این گیاه در سایه رشد نخواهد داشت. این گیاه در طی روز باید به اندازه ۶ ساعت از نور بهره مند شود.
کاشت گل مریم
اندازه پیازچه های گل مریم زمان کاشت آن را مشخص می کنند. برای پرورش گل مریم محلی آرام و بدون باد را انتخاب کنید. این مکان باید از نور زیاد برخوردار باشد. می توانید از کاشت ردیفی به شکل جوی و پشته کمک بگیرید. گیاه در عمقی از خاک گذاشته می شود که ناحیه بالایی غده گل مریم به اندازه خیلی کمی با خاک پوشش داده شود. یعنی قسمت رأس غده در سطح خاک نمایان شود. ورم های کوچک مریم با فاصله های ۱۵ تا ۲۰ سانتی متری از هم در دل خاک قرار می گیرند. نمونه غده های درشت گل مریم نیز با فاصله ۲۰ تا ۲۵ سانتی متر کشت خواهند شد.
عمل آبیاری اولیه بلافاصله بعد از کشت انجام خواهد شد. پیازهای انتخابی شما برای پرورش گل مریم باید در نوع بالغ و بزرگ انتخاب شوند. گرم شدن هوا در فصل تابستان زمان پرورش گل مریم را نشان می دهد. گل مریم در فصل تابستان به گل می نشیند. اگر تمایل دارید در فصلی به غیر از تابستان شاهد ثمردهی گل مریم باشید، بهتر است تغییراتی در فصل کاشت ورم گل مریم بدهید. اگر برای تکثیر گل مریم فصل پاییز را در نظر گرفته اید، باید این غده ها را تا برقراری شرایط مناسب در انبار با دمای ۴٫۵ درجه سانتی گراد ذخیره کنید. این ذخیره سازی از جوانه زنی گیاه ممانعت خواهد کرد. غده ها قبل از کاشت باید به مدت ۲۴ ساعت در محل خشک نگه داری شوند.
پرورش گل مریم در گلدان
پیازهای بدون گل برای کاشت در گلدان انتخاب می گردند. این غده ها در گلدانی با خاک زیاد کاشته می شود. این خاک با مخلوطی از برگ تهیه و در گلخانه ای سرد نیز نگه داری می شود. این گلدان ها تا میانه اسفند بدون آبیاری ذخیره می شوند.
کوددهی
کود پایه N.P.K با نسبت kg ۱۶۵ اوره، kg۲۵۰ فسفات آمونیوم و kg۱۶۰ سولفات پتاسیم در هر هکتار زمین استفاده می شود. غده گل مریم باید در محدوده ۳ سانتی متری کاشته شود. این غده به کود فراوان علاقه دارد. این پیاز بعد از جوانه زنی با کود بیشتر رشد قابل توجهی از خود نشن می دهد. فسفر و ازته با یکدیگر مخلوط و بعد از ۳۰ تا ۶۰ روز بعد از کاشت به مصرف می رسانند.
برداشت گل مریم
گل مریم بعد از ۹۰ تا ۱۰۰ روز قابلیت برداشت دارد. اگر این برداشت برای صادر به نقاط دور دست انجام می گیرد، باید پایین ترین گل در ساقه باز شده باشد و اگر برای انتقال به نواحی نزدیک صورت می گیرد، بهتر است نیمی از گل های مریم باز شده باشند.
.
منبع: ساعدنیوز | https://saednews.com