گل مورینگا (نگهداری + پرورش)

این گیاه در منطقه های گرمسیر و نیمه گرمسیر بهترین رشد خود را نشان خواهد داد اما با این وجود مردم سایر مناطق نیز می توانند از کاشتن درخت مورینگا در منازل خود و استفاده از مزاید آن نهایت لذت را ببرند.

مورینگا، معروف به “درخت معجزه” دارای بسیاری از خواص تغذیه ای و دارویی است و یکی از کارآمدترین و تأثیرگذارترین گیاهان دارویی است. اگرچه در مناطق گرمسیر و مناطق نیمه گرمسیر بیشترین رشد را دارد، با این وجود مردم در بسیاری از اقلیم های دیگر نیز می توانند از مزایای رشد مورینگا در خانه خود با چند ترفند ساده لذت ببرند.
در ایالات متحده، تنها مکان هایی که مورینگا در طول سال می تواند رشد کند، مناطق جنوبی فلوریدا، آریزونا، کالیفرنیا و تگزاس هستند. با توجه به جایی که شما زندگی می کنید، ممکن است تصمیم بگیرید که درختان مورینگا را در خارج از زمین رشد دهید، در گلدانی که در طول ماه های زمستان در داخل خانه نگهداری می شود و سپس در تابستان به طور دائم به خارج از خانه منتقل می شود. محدوده مطلوب دما برای درختان مورینگا بین 77-95 درجه فارنهایت (25-35 سانتی گراد) است، اما این درخت معجزه همچنین می تواند در دماهای بسیار زیاد تا 118 درجه فارنهایت در سایه و زیر نور شبنم بقا یابد. ارتفاع پایین تر از 1970 فوت بالاتر از سطح دریا برای کشت مورینگا بهترین است اما با این وجود، قادر به رشد در مناطق گرمسیری تا 3940 فوت بالاتر از سطح دریا هستند. اهمیت ندارد در چه مکانی می خواهید مورینگا را کشت کنید، فقط کافی است سعی کنید میزان نور آفتاب و آب را کنترل کنید.

درخت مورینگا بومی شمال هند است، اما امروزه در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین بسیار رایج است. درختان مورینگا از بذر یا قلمه ها به راحتی کشت می شوند. آنها حتی در خاک ضعیف کشت می شوند و بلافاصله پس از کاشت 8 ماه شکوفه می دهند.
مورینگا یک درخت مقاوم است. لذا می تواند در انواع مختلف آب و هوا و شرایط زیرزمینی زنده بماند. این گیاه دارویی همانقدر سریع رشد می کند که آن قدر دلپذیر است. رشد طبیعی مورینگا در صورتی که آسیبی نبیند، در حدود 3 تا 5 متر در سال است. این یکی از سریع ترین زیست شناسی های رو به رشد در این سیاره است که به درستی تغذیه می شود. یک درخت مورینگا کاملا بالغ می تواند تا 35 فوت رشد کند.
مورینگا (گز روغنی) یک گیاه ایده آل است برای شروع در داخل خانه یا در حیاط خلوت خود و یا بسته به جایی که شما زندگی می کنید. از برگ های مورینگای بالغ می توان در سالاد خوشمزه استفاده کرد. برگ های مورینگا همچنین برای ساخت چای و همچنین مواد تشکیل دهنده در انواع مرغ، گوشت و سبزیجات عالی هستند. شرکت سبز رویان مجری مزارع مورینگا یکی از قدیمی ترین و با سابقه ترین مراکز کاشت گونه اولیفرا و گونه های دیگر مورینگا در ایران محسوب می شود. شرکت سبز رویان یکی از معدود و بهترین منبع اطلاع رسانی در خصوص مورینگا بوده که انواع محصولات این گیاه را به صورت گسترده ای در بازار ارائه می کند.

مکانی برای کشت مورینگا (گز روغنی)

برای رشد گیاه دارویی مورینگا، انتخاب محیط مناسب ضروری است. قرار گرفتن در معرض مستقیم نور خورشید، گرما و آب با خاک های آلوده برای این درخت بسیار خطرناک است.
ایالت متحده به ویژه در ایالت های جنوبی و غربی مکان بسیار مناسبی برای رشد مورینگا (Moringa) در خارج از منزل تلقی می شود؛ به گونه ای که مورینگا در مناطق 8، 9 و 10 مطابق شکل، در خارج از منزل و با شرایط مناسب می تواند رشد کند. این گیاه دارویی در فیلیپین نیز در طول تابستان کشت می شود. با این وجود، درخت مورینگا می تواند در طول سال، در مناطق گرمسیری، معتدل و استوایی رشد یابد.
مورینگا، درختی است که سردی را دوست ندارد و احتمال از بین رفتن آن در آب و هوای سرد، زمانی که درجه حرارت متوسط زیر 70 درجه باشد، وجود دارد.
برای کسانی که یک زمستان واقعی دارند، جایی که دما به شدت پایین است و آب یخ می زند، توصیه می شود تا مورینگا را در گلدان گذاشته، آن ها را در فصل بهار و تابستان بیرون از خانه نگه دارید و در هنگام سرد شدن آن ها را درون محفظه نگه دارید. مورینگا، به استثنای آب و هوای گرمسیری، در زمستان به حالت خوابیده می رود. لذا در صورتی که هوا خیلی سرد شود، درخت می میرد مگر اینکه در محیطی گرم نگهداری شود. هنگامی که مورینگا به حالت خاموش می رود، برگ های آن می ریزند و شاخه ها از بین می روند.

آبیاری:

برای کاشت درخت مورینگا اصولا به آب احتیاج نداریم و این گیاه می تواند در شرایط خشک هم رشد کند.البته لازم به ذکر است که بایستی دو ماه اول این گیاه را آبیاری منظم کرد و پس از گذشت دو ماه هر وقت که تشنگی و خشکی درخت به وضوح دیده شد آن را آبیاری کنید.

کود دهی:

برای کاشت درخت مورینگا احتیاجی به کود نیست اما برای افزایش سرعت رشد درخت می توان مقداری کمپوست یا کود به خاک اضافه کرد. می توان از فسفر برای گسترش ریشه و از نیتروژن برای رشد شاخساره ها استفاده کرد.

دما و هوا:

کاشت درخت مورینگا لزوما باید در محیطی انجام شود که در معرض نور مستقیم خورشید نباشد و در مقابل نیز این گیاه توان تحمل سرمای بیش از حد را نداشته و اگر درجه حرارت دما به زیر ۶۰ درجه سانتی گراد برسد از بین می رود.

فواید کاشت درخت مورینگا

مورینگا درختی است که کاربرد و خواص فراوانی برای بشریت دارد و از تمام اجزا و قسمت های این گیاه می توان نهایت استفاده را برد. برای مثال شاخه و برگ،پوست و میوه و همچنین تفاله های این درخت برای اکثر دام ها نظیر گوسفند و بز مناسب است.

گل های درخت مورینگا را می توان برای پرورش زنبور عسل و همچنین عسل دارویی به کار برد.ساقه های درخت توان ترشح صمغی را دارد که سفید رنگ است و در برابر گرما به رنگ قهوه ای تغییر می کند و از آن می توان در نقش و نگار های روی چیت یا پارچه ی پنبه ای استفاده کرد.

جوشاندن برگ درخت مورینگا عصاره ای را تولید می کند که می توان از آن برای تولید مشک آب و دوغ نهایت استفاده را برد.

همچنین می توان از ریشه ی درخت مورینگا ادویه و چاشنی تهیه کرد که به هضم بهتر غذا کمک شایانی می کند.

جوشاندن پوست و ریشه درخت مورینگا به صورت یک حمام داغ و محلول گرم برای رفع انقباض عضلانی بسیار مفید است.

انواع کشت درخت مورینگا

درختان مورینگا می توانند از بذرهای مورینگا، برش شاخه ای (قلمه) از درخت مورینگا و استفاده از کیسه های پلاستیکی کشت شوند.

کشت با قلمه

پس از اینکه هر سال درختان تولید میوه ها را متوقف می کنند، شاخه ها می بایست قطع شوند تا رشد تازه ای صورت گیرد. این شاخه ها (قلمه) برای کشت درختان جدید عالی هستند. در ادامه نکاتی که در زمان کاشت قلمه نیاز است بدان توجه شود، مطرح می شود:
1. با قطر حداقل 1 اینچ (2.5 cm) و طول حداقل 6 فوت (1.8 m) برش دهید.
2. سوراخی با عمق 3 فوت (1 متر) حفر شود.
3. مکان قلمه را در این سوراخ با مخلوطی از خاک، شن و کود کمپوست پر کنید. بسته به محکم بودن اطراف پایه قلمه، یک حالت برجسته کوچک یا شکل مخروطی را به گونه ای ایجاد کنید تا به سمت پایین بریده شود. مطلوب است که آب ساقه درخت جدید را لمس نکند.
4. سعی شود قلمه را از آب اشباع نکنید.

کشت بذر در زمین

بذرهای مورینگا دوره های نهفتگی ندارند و می توانند به زودی رشد کرده و کاشته شوند. بذرهای مورینگا به اندازه یک نخود بزرگ هستند و بال دارند. بذرها برای جوانه زدن نیاز به نور خورشید ندارند.
بهتر است بذرها را بطور مستقیم جایی بکار ببریم که درختان قرار است آن جا کشت شوند. نهال های جوان شکننده هستند و اغلب می توانند پیوند را زنده نگه دارند. برای کاشت بذر به طور مستقیم در زمین چندین مرحله وجود دارد که در ادامه شرح داده می شود:
1. یک ناحیه را با خاکی سبک و شنی انتخاب کنید به گونه ای که نه با خاک رس سنگین باشد و نه اینکه بسیار روان باشد.
2. حفر سوراخ هایی با عمق 1 فوت (30 سانتی متر). سوراخ ها را با خاک خالی پر کنید. کمپوست یا کود باعث می شود تا رشد درخت تسهیل گردد، حتی اگر درختان مورینگا بتوانند در خاک های فقیر رشد کنند.
3. کشت 3 تا 5 دانه در هر سوراخ به میزان 2 اینچ (5 سانتیمتر) به صورتی که جدا از هم باشند. همچنین توجه شود که این ابعاد فراتر از سه برابر عرض بذر (تقریبا ½ اینچ یا 1.5 سانتی متر – اندازه ی کوچکترین عدد) تجاوز نکند.
4. خاک را به اندازه کافی مرطوب نگه دارید تا خاک بالا خشک شود و گیاهان در حال ظهور را متوقف کند، اما نباید بیش از حد مرطوب باشد و یا دانه های دیگر از آب اشباع شده و دچار پوسیدگی شوند.
5. هرگاه نهال به اندازه چهار تا شش اینچ رشد کرد، سالم ترین نهال را در زمین نگه دارید و بقیه را حذف کنید. موریانه ها و کرم ها می توانند یک جوانه جوان را از پای درآورند؛ لذا اقدامات لازم برای حفاظت از گیاهان را از این دو خطر انجام دهید.
توجه داشته باشید اگر خاک سنگین باشد، سوراخی با قطر بزرگتر تا 3 فوت (90 سانتیمتر) و عمق 3 فوت حفر شود و با یک قسمت ماسه و 2 قسمت اصلی خاک بکر پر شود. اضافه شدن کمپوست یا کود در این فرآیند میتواند به شما کمک وافری نماید.

.