گل ستاره ای (نگهداری + پرورش)

انواع گل ستاره ای

بیش از 20 نوع از گل ستاره ای وجود دارد که گونه های سالانه و چند ساله هستند. دو نوع سالانه وجود دارد که در ابتدا در ایالات متحده رشد می کرده اند که گل مینای مکزیکی و گل ستاره ای زرد نام دارند. گل ستاره ای زرد تا حدودی کوچکتر از گل مینای مکزیکی است.

موارد استفاده ی گل ستاره ای:

بسترسازی و مرزبندی، حیات وحش، باغ های پرورش زنبور یا پروانه، بریدن گل ها.این گل از نظر زیبائی واقعا بی نظیر می باشد و بیشترین زمره استفاده بخاطر زینتی بودن آن است و با داشتن گلهای همانند این نمونه گل در منزل و محیط آپارتمان در گلدانها شما حس آرامش و زیبائی خواهید داشت.

اصالت گل ستاره ای:

در دورانی که ماجراجویان اسپانیایی در جستجوی ثروت های نهفته در مکزیک و انتقال آن ها به اسپانیا بودند، یکی از گنجینه هایی که یافتند، گل ستاره ای بود.
در سال 1789، این گل به وسیله ی همسر سفیر اسپانیا، راه خود را به سمت انگلستان پیدا کرد. نیم قرن دیگر گذشت تا اینکه گل ستاره ای به صورت غیرمستقیم از طریق انگلستان و اسپانیا و به صورت مستقیم از طریق مکزیک، وارد خاک آمریکا گردید.
باغداران همواره تمایل به بهبود مادر طبیعت دارند و این گونه است که امروزه کشت های متنوعی از گل ستاره ای در دسترس می باشد. بسته به گونه ، این گیاهان در هر منطقه و با ارتفاع 30 الی 200 سانتی متر (1 تا 7 فوت) رشد می کنند.

خصوصیات گل ستاره ای

• گل ستاره ای (شاه اشرفی) با نام علمی “Cosmos”بومی کشور مکزیک و آمریکای مرکزی می باشد.
• گل ستاره ای یک ساله است و ارتفاعی بین ۶۰ تا ۹۰ سانتی متر دارد. این گل آفتاب کامل را دوست دارد، اگرچه نیم سایه را نیز تحمل می کند ولی در نور کامل آفتاب رشد بهتری خواهد داشت.
• گل های این گیاه به رنگ های مختلف زرد، نارنجی و قرمز است که رنگین کمانی از رنگ ها را به نمایش می گذارد.
• گل ستاره از بهار تا آغاز فصل سرما قادر به گلدهی هستند ارتفاع گل ستاره بسته به نوع آن بین ۳۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر می رسد . از این گل نیز می توان به عنوان تزیین دسته گل نیز استفاده کرد .
• بذرهای این گیاه هر ساله در پای گیاه ریخته می شود و خود به خود سبز می کند بنابراین با یک بار کاشت این گیاه می توان چندین سال متمادی از این گیاه را در همان مکان داشت.
• گل ستاره ای گل های بسیار زیبایی تولید می کنند و مناسب برای مرز بندی در باغچه و فضای باز است. این گلها به لحاظ زیبایی باعث جذب پروانه ها و پرنده های کوچک می شوند.
• گل ستاره ای گیاهی مقاوم در برابر حرارت و بلایا است و به همین دلیل قادر است در دوران خشک سالی رشد کند و در شرایط سختِ باغ های شهری و کشتزارهای وحشی سالم بماند.
• با داشتن منطقه ای آفتاب گیر در هر باغ، این گیاهانِ انطباق پذیر قادر هستند که به صورت گلدانی یا زمینی کاشته شوند.

شرایط نگهداری گل ستاره ای

نور:

اگرچه می تواند شرایط نمیه سایه را تحمل کند ولی بهتر است برای رشد بهتر، در آفتاب کامل قرار بگیرد.

آبیاری:

علی رغم اینکه برخی از گونه های این گیاه به خشکی مقاومت دارند ولی بهترین رشد، زمانی صورت می گیرد که آبیاری منظم باشد. ولی باید توجه داشت که آبیاری زمانی صورت گیرد که سطح خاک خشک شده است زیرا خیس بودن خاک و رطوبت بیش از حد، سبب توسعه بیماری ها قارچی و پوسیدگی گیاه می شود.

دما:

هر چند گل ستاره ای می تواند گرمای هوا را تحمل کند ولی باید توجه داشت که گرمای شدید به خصوص در روزهای تابستان به گیاه آسیب می زند پس باید در بعد از ظهرهای تابستان در سایه نگهداری شود. از طرفی نمی تواند سرمای زیاد را تحمل کند و اگر دما به صفر برسد، می میرد.

خاک:

این گیاه در خاک های فقیر به خوبی رشد می کند. فقط نکته ای که باید لحاظ شود، زهکش مناسب خاک است که گیاه دچار خفگی نشود. البته تغذیه مناسب خاک به رشد بهتر آن کمک می کند ولی افزایش بیش از حد مواد مغذی، باعث رشد بیش از حد گیاه می شود.

بذرافشانی در فضای داخلی از مارس تا آوریل و بذرافشانی در فضای خارجی بین ماه های آوریل تا مه صورت می گیرد.
می توان بذر را در اوایل بهار و 3 تا 4 هفته قبل از انتقال آن به بیرون، در فضای داخلی کاشت یا اینکه آن را مستقیماً در فضای بیرون و محلی که می بایست گل رشد کند، پخش کرد که در صورت برگزیدن راهکار دوم، می بایست اواسط یا اواخر بهار برای شروع عملیات در نظر گرفته شود. در مرحله ی جوانه زنی، خاک را به میزان متعادلی مرطوب نگاه دارید.
بذرافشانی داخلی:
از خاک دارای زه کشی مناسب استفاده کرده و تا عمق 3 میلی متری (8/1 اینچ) را با خاک بپوشانید. هنگامی که گیاه به قدر کافی برای فرایند حمل ونقل بزرگ شد، آن را به گلدان کوچکی انقال دهید تا در آن رشد کند. 10 الی 15 روز قبل از انتقال گیاه به بیرون، آن را با شرایط هوای بیرون مانوس کنید و در این میان هرگونه عامل مربوط به تشکیل شبنم روی گیاه و سرمازدگی را در فاصله ی 15 سانتی متری (6 اینچ) گیاه نگه دارید
بذرافشانی مستقیم:
زمین را به خوبی آماده کرده و با چنگگ، مسیرهای دقیقی را مهیا کنید. در صورتی که بیش از یک بار در سال از بستر مربوطه برای کاشت استفاده می شود، مناطق بذرافشانی شده را با حلقه ای از خاک و برچسب نشان گذاری کنید. بذرها را در عمق 1 میلی متری (یک هجدهم اینچ) و با فاصله ی 30 سانتی متری (12 اینچ) از یکدیگر بکارید.
بذرها را به صورت فاصله دار بکارید وگرنه در یکدیگر نفوذ کرده و جلوی رشدشان را می گیرند.
بذرها پس از گذشت 6 الی 8 هفته از کاشت، ظاهر می شوند که این موضوع را می توان به راحتی و با توجه به علف های هرز کنار این بذرها متوجه شد. بذرها را کم پشت کنید تا در نهایت باز هم فاصله ی 30 سانتی متری میانشان حفظ شود. بقایای حاصله از فرایند کم پشت کردن (بخش هایی از گیاه که پس از کم پشت کردن بذرهای اولیه حاصل می شوند) را با صرف دقت فراوان دوباره بکارید.

نحوه کاشت گل ستاره ای

کاشت مستقیم بذر:

• این گیاه به آسانی از طریق بذر تکثیر می شود.
• در محیطی محافظت شده و ۶-۴ هفته قبل از آخرین یخبندان بهاره اقدام به کاشت بذرها کنید.
• اگر هم تمایل دارید تا در فضای آزاد بذرها را بکارید معمولا از نیمه های فصل بهار که خاک به خوبی گرم شده است می توانید این عمل را انجام دهید.
• عمق کاشت بذرها کمتر از ۰٫۵ سانتیمتر و در حدود ۳ میلیمتر است.
• بذرها را میتوان در محیطی سبک همانند خاک برگ و یا مخلوط کوکوپیت + پرلایت و یا محیط های سبک مشابه کاشت .
• دمای مناسب ۲۵-۱۸ درجه است و حدود ۲۱-۷ رو زطول میکشد تا بذرها جوانه بزنند.
• در این فاصله زمانی بهتر است که با عمل افشانه و غبارپاشی آب به بذرها آب داد تا در اثر فشار جریان آب جابجا نشوند
• اما زمانی که بذرها سبز کردند و به دلیل حساسیت گیاهان جوان به بیماری های قارچی دیگر عمل غبارپاشی آب را انجام ندهید و به شکل معمول این گیاهان جوان را آبیاری کنید.
• حدود ۶۰-۵۰ روز بعد از جوانه زنی به گلدهی می رسند.

زمان کاشت گل ستاره ای : اواخر زمستان و اوایل بهار بهترین زمان برای کاشت گل ستاره ای می باشد.

کشت نشایی:

• سینی کشت را در دمای محیط بین ۲۰ تا ۲۴ درجه قرار دهید
• بعد از کاشت بذرها را با دست به آرامی به سطح خاک فشار دهید.
• سپس با اسپری آب را بروی بذرها بپاشید بهتر است قبل از پاشیدن بذرها بستر کشت را مرطوب کنید
• برای حفظ رطوبت نایلون رنگ روشن بر روی بستر کشت کشیده تا رطوبت خا ک را حفظ نماید.
• معمولا بذرها بن ۵ الی ۱۰ روز شروع به جوانه زنی می کنند ، بعد از جوانه زنی پوشش را بردارید.
• رشد گل ستاره ای بسیار سریع بوده و پس از رشد تا ارتفاع ۶ تا۸ سانتیمتری گیاهان را به گلدان های بزرگتر انتقال دهید . در این مدت باید رطوبت خاک را حفظ نمود .

نکته: برای افزایش طول مدت گلدهی بهتر است که گلهای پژمرده به شکل منظم از گیاه جدا شوند. همچنین در میانه فصل می توان با کوتاه کردن ساقه هایی که بیش از اندازه بلند شده اند ، رشد ساقه های جانبی را تا حدودی تحریک کرد. این ساقه ها نیز گل تولید می کنند و به دوران گلدهی گیاه افزوده می شود.

آفات و بیماری گل ستاره ای

از آفات شایع این گیاه می توان به شته اشاره کرد که بخصوص به نواحی جوان و غنچه های گل حمله می کند که در این صورت از سموم آفت کش باید استفاده کرد. از بیماری ها نیز به سفیدک پودری ، کپک خاکستری و شانکر ساقه نام برد که همگی جز بیماری های قارچی هستند . کاشت این گیاه در مکانهای کم نور و همچنین خیس شدن پی در پی برگها در هنگام آبیاری احتمال شیوع این بیماری ها را افزایش می دهد.

هرس گل ستاره ای

برای افزایش طول مدت گلدهی بهتر است که گلهای پژمرده به شکل منظم از گیاه جدا شوند. همچنین در میانه فصل می توان با کوتاه کردن ساقه هایی که بیش از اندازه بلند شده اند ، رشد ساقه های جانبی را تا حدودی تحریک کرد. این ساقه ها نیز گل تولید می کنند و به دوران گلدهی گیاه افزوده می شود.